कहाँ थियो वास, अघी म को थिएँ,
कसो हुँदा यो पिंजरा लिंदो भएँ ।
कहाँ छ जानू कुन साथ लीकन,
तँलाई मालुम् छ कि यो कुरा भन ?
१
कदापि कत्ती नलगाइ ठक्कर,
ग्रहादिलाई दिनहुँ निरन्तर,
घुमाउने को छ खडा भईकन,
तँलाइ मालुम् छ कि यो कुरा भन ?
२
अशेष आब्रम्हा पिपि लिका-तक
शरीर एकै उहि पान्च-भौतिक,
परन्तु भाग्यादि घटीबढी किन,
तँलाइ मालुम् छ कि यो कुरा भन ?
३
गुटूमुटू भैकन गर्भ जालमा
बसी कठै अन्जलि जोरि भालमा,
काराउँदा बन्धुहरु थिए कुन,
तँलाइ मालुम् छ कि यो कुरा भन ?
नेपाली लेखको संरक्षण गर्ने एक प्रयास ।
तपाइँ जस्तै आगन्तुकद्वारा पेश गरिएका लेखहरु ।
तपाईंले पनि लेख पेस गरेर सहयोग गर्नको लागि यो फारम प्रयोग गर्नुहोस् ।
विधाहरू
लेखकहरू
यस वेबसाईटमा भएका केही लेखहरु
तिमीले दिएका मायालु कोसेलीहरुले
मान्छेलाई माया प्रति अास्था जन्माएछन् ।
तिमीले दिएका खुशी र उमङ्गहरुले
मान्छेलाई खुशी प्रति आशा दिलाएछन् ।।
हुन त यो तिम्रो मेरो घरायसी माया हुन पर्ने हो
तर आज हाम्रो मायाले तिमी र म को परीधी कोरेछ
हुन त यो तिम्रो र मेरो परस्पर खुशी हुन पर्ने हो
तर आज हाम्रो खुशी ले हामी दुईको सिमाना नाघेछ ।।
तिमीले दिएका मेरा यि भावनाहरुले
आज हेर कतीलाई बिउँझाएछन्
तिमीले दिएका मेरा यि प्रेरणाहरुले
अलिअली गर्दै धेरैलाई रङ्गाएछन्
तिमीले दिएका मायालु कोसेलीहरुले ।
हुन त यो तिम्रो र मेरो ब्यक्तिगत प्रित हुन पर्ने हो
तर आज हाम्रो प्रित यो कती गीतको सङ्गीत बनेछ
हुन त यो तिम्रो र मेरो आपसको कथा हुन पर्ने हो
प्रिय नेपाली शूरवीर हो, नवयुगको यो संक्रान्ति-
समय छ, यसमा नचढोस् तिमिमा फूट वैरको भ्रान्ति !
एकै तन भै एकै मन भै देश-कालको गति जानी
बढ्दै जाऊ, चढ्दै जाऊ, भन्दछ यो युगवाणी ।
तोड्यौ हुकुमी साङला, फाल्यौ फयाडला खड्गनिशाना
झ्याङला काटयौ सब मर्जीका, बदल्यो स्थिति र जमाना
अब तिमि नै छौ सेवक, तिमि नै मालिक, यो पहिचानी
लाग निरन्तर देशोन्नतिमा भन्दछ यो युगवाणी ।
दुःशासनले केश खिचेको द्रुपदकुमारीजस्ती
दुःख दर्दको विकट दल्दलमा बिचरी पलपल फैस्ती
जन्मभूमिका सुनीनशक्ना लम्बा करुण कहानी
सुन्दै जाऊ, गन्दै जाऊ, भन्दछ यो युगवाणी ।
गर्नैपर्दछ अब तिमि सबले नव राष्ट्रको निर्माण
यसमा तिलभर नहट पछाडी, चाहे जानोस् प्राण
वीर देशका वीर तिमी छौ वीरखतका अभिमानी
नझुकोस् तिम्रो वीरपताका, भन्दछ यो युगवाणी ।
एउटा मान्छेको मायाले कति फरक पार्दछ जिन्दगीमा
एउटा साथीको साथले कति फरक पार्दछ जिउनुमा
शिशिर यामको जाडोमा पनि फुल्दछ फूल मुस्कानको
अँध्यारो औंसीको रातमा पनि बल्दछ दियो बिश्वासको
नयनभरिको आँसुमा पनि बसेको हुन्छ तस्वीर त्यो
हृदयभरिको चोटमा पनि लुकेको हुन्छ मायालु त्यो
बिछोड हुँदाको दुखमा पनि भरोसा हुन्छ मिलन को
झगडा हुँदाको बेलामा पनि पत्यार हुन्छ साहराको
मायालु बिनाको हुँदो हो कति उराठ लाग्दो संसार यो
पिरती बिनाको हुँदो हो कति निरास एक्लो सम्झना यो
शब्द – चाँदनी शाह
स्वर, संगीत – नारायण गोपाल
भाषा छ विशाल चौर समा गर्दै ठुलो तर्खर
भै केही फरवार्ड, रेफरि कुनै ब्याकिङ् र गोल्कीपर।
खेल्दै छौं फुटबल बालक सबै साहित्यको बेसरी
हावा छैन परन्तु भित्र उसमा गुड्दैन केही गरी।।
खेल्नै हो अब खेल यो यदि भने चाँडो अगाडी सरी
ल्याऊँ शुद्ध विचार-पम्प, उसमा जोडौं र त्यो सुस्तरी।
हावा जागृतिको क्रमैसित भरौं सर्वत्र त्यो टन्न होस्
भर्दा जोड परेर किन्तु पहिल्यै टुट्ने र फुट्ने नहोस्।।
त्यो घात-प्रतिघात-चङ्क्रमणको चातुर्यु-सौदामिनी
लड्नासाथ उठेर चक्कर लिंदै घुम्दै रहोस् फन्फनी।
खेल्छौं हामि जती उती चटपटे उस्को नयाँ रङ्ग होस्
सारा दर्शक वर्ग मस्त सुरमा ताली पिटी दङ्ग होस्।।
