पुस माघ महिनाको जस्तो पारिलो घाम बनेर
यो आकास धरतीबिचको कुहिरो हटाइदेऊ तिमी
ध्रुवतारा जस्तै सधैं सत्य अटल अमर बनेर
विकासका लक्ष्य र बाटाहरू पहिल्याइदेऊ तिमी
यी पाइलाहरू तिम्रा सधै बढिरहून यसरी नै
हर गाउँ गोठ आगन पँधेरीमा पुगिदेऊ तिमी
त्यो उत्साह अनि जाँगर सधैं रहिरहोस् यस्तै नै
हर बाधा हाँक र चुनौती पन्छाई बढिदेऊ तिमी
ज्ञानको ज्योति जस्तै गरी चहकिलो र दिगो बनेर
एउटा एउटा गर्दै दियालो सल्काउँदै जाऊ तिमी
हरेक नेपालीको मुटुको स्पन्दन स्पन्दन छोएर
देशभक्तिको सङ्लो मायाप्रीति गाँस्दै जाऊ तिमी
यो मातृभूमिको भूगोलको रेखा रेखालाई खोजेर
पहाडका गर्खा अनि खेतका गरा टेक्तै जाऊ तिमी
यो जन्मभूमिको इतिहास शब्द शब्द पिच्छे रचेर
संसारका कुना-कुना शान्तिको ध्वनि छर्दै जाऊ तिमी
नेपाली लेखहरु
शुभकामना भरी हरेक स्वासमा
तिम्रो दिर्घायुको कामना गर्न सकुँ म
शुभकामना भरी हरेक पलमा
तिम्रो जीवनमा सुवास छर्न सकुँ म
आँखाका दुई घडा प्रितले भरेको
हरेक गोधुँली अविशेष देओस्
श्रद्धा भक्ति विश्वास मायाले उनेको
हर शब्द यो मंगल माला बनोस्
शुभकामना भरी हरेक उशामा
तिम्रा विहानीहरू रंगाउन सकुँ म
मुटुको दियोमा सधैं बलिरहने
अखण्ड बत्ती पथप्रदर्शक रहोस्
सधुवाको सिउँदोमा झल्किरहने
सिंदुर झैं शुभ त्यो जीवन बनोस्
शुभकामना भरी हरेक सन्ध्यामा
तिम्रा साँझहरू सजाइदिन सकुँ म
यति ठुलो संसारमा मेरो भन्नु एउटै बास – तिम्रो मन
यति धेरै मानिसमा मेरो भन्नु एउटै आफ्नो – तिम्रो माया
कहाँ गई सुनाऊँ म मनभरिका कुरा तिमीले नसुने
कहाँ गई बिसाऊँ म मुटुभरिका माया तिमीले नदिए
मन मानिसको कहिलेकाहीँ सानै कुरामा चस्किएर दुख्छ
यस्तै समय हो मनको बह पोख्न तिम्रो म सहारा खोज्छु
खुसी मानिसको कहिलेकाहीँ यति अथाह चुलिदिन्छ
यस्तै समय त्यो खुसीको टह रोप्न तिमीमा बाँड्न खोज्छु
यति चोखो पिरतीको मेरो भन्नु एउटै चिज छ – तिम्रो निष्ठा
यति थुप्रै कल्पनाका मेरो भन्नु एउटै साथी – तिम्रो साथ
यति ठुलो संसारमा मेरो भन्नु एउटै बास – तिम्रो मन
एकाबिहानै के गुनासो पोखूँ भनी हाँसेरै बिताई दिन्छु
कहाँ समय छ व्यस्त ठाउँ भरदिन कसरी म केही भनूँ
बस्छु पर्खेर म ढल्केको रातसँग फर्किन्छौ अतीत भई
हेर्छु टोलाई म मुहार तिम्रो कुन मन दिई मुटु मुस्कुराउँ
यति सुखसयलमा मेरो भन्नु एउटै खुसी – तिम्रो खुसी
यति व्यस्त जीवनमा मेरो भन्नु एउटै शान्ति – तिम्रो छाया
तिम्रा पाउहरूमा म सँधै झुकिरहन्छु
तिमी उठाइरहू माया र आषिस थपी
तिमी भरिरहू सिउँदो म नुहिरहन्छु
नटुटोस् अब सिलसिला कहिले पनि
सगरमाथालाई छुने उषाको लाली झैँ
तिम्रो मायाको सृङ्गार सँधै सजिरहोस्
निरन्तर बग्ने यी खोलानालाका धुन झैँ
तिम्रो प्रेमको झंकार सँधै गुन्जिरहोस्
तिमी आँखाले बोलिरहू म पढिरहन्छु
नपरोस् आवश्यक शब्द कहिले पनि
परमात्मासँग आत्माको सम्बन्ध रहे झैँ
मेरो मन तिम्रो अर्चनमा डुबिरहोस्
अज्ञानलाई सँधै ज्ञानको खोज रहे झैँ
मेरो आराधना सँधै तिम्रो रहिरहोस्
तिमी आइरहू यस्तै म बोलाई रहन्छु
नछुटोस् यसको क्रम अब कहिले पनि
तिमीले दिएका मायालु कोसेलीहरुले
मान्छेलाई माया प्रति अास्था जन्माएछन् ।
तिमीले दिएका खुशी र उमङ्गहरुले
मान्छेलाई खुशी प्रति आशा दिलाएछन् ।।
हुन त यो तिम्रो मेरो घरायसी माया हुन पर्ने हो
तर आज हाम्रो मायाले तिमी र म को परीधी कोरेछ
हुन त यो तिम्रो र मेरो परस्पर खुशी हुन पर्ने हो
तर आज हाम्रो खुशी ले हामी दुईको सिमाना नाघेछ ।।
तिमीले दिएका मेरा यि भावनाहरुले
आज हेर कतीलाई बिउँझाएछन्
तिमीले दिएका मेरा यि प्रेरणाहरुले
अलिअली गर्दै धेरैलाई रङ्गाएछन्
तिमीले दिएका मायालु कोसेलीहरुले ।
हुन त यो तिम्रो र मेरो ब्यक्तिगत प्रित हुन पर्ने हो
तर आज हाम्रो प्रित यो कती गीतको सङ्गीत बनेछ
हुन त यो तिम्रो र मेरो आपसको कथा हुन पर्ने हो
तिमीले जति नै माया दिए पनि मेरो माया
मुटुको तिर्खा मेटिने छैन यो जुनी भरिमा
तिमीलाई जति दिउँ यो मुटुबाट झिकेर
माया यो मेरो सिद्धिने छैन सयौँ सय जुनीमा
आँसुका झरीले ब्यथाका बादलले आएर
कहिले सक्नेछैनन् पखाल्न धमिल्याउन
हर्सको सिमा नाघी नभनै बर्सिदिए पनि
कहिले सक्नेछैन बढार्न माया यो भन्दा बढी
धर्तीले समेटी उठिदिएछ माया यो हाम्रो
क्षितिज नाघी फैलिदिएछ अनन्तसम्म नै
दुइटा मुटु जोडेछ त्यहाँ एउटै आत्मामा
स्वर्ग र धरा बसेछ त्यहाँ एउटै आँगनमा
शब्द: चाँदनी शाह
संगित: नातिकाजी
स्वर: तारादेवी
तिमीलाई हाँसेर बिदा मात्र दिइसकेथें
आशु झरिसकेछन् (म तिनलाई पुछ्न थालें) २
तिमी मलाई छोडी गैसकेको मात्र के थियौ
तिमी फर्कने दिन (म हतारिदै गन्न लागें) २
(यो दुई दिनको विछोड पनि कति नमीठो
के बिर्सिए जस्तो हराए जस्तो नपुगे जस्तो) २
मान्छेको हुलबीच पनि शून्यपन कस्तो २
ताराहरुलाई छोडी चन्द्र लुकिदिए जस्तो
तिमीलाई हाँसेर बिदा मात्र दिइसकेथें
आशु झरिसकेछन् (म तिनलाई पुछ्न थालें) २
(यी दिन यी रातका हर पल नरमाइला
लाग्छ समय नै सुस्तिएर चलिदिए जस्तो) २
यी मीठा गीतका धुनका पनि कति झर्को लाग्दा २
फूल झरि काँडा मात्र बाँकी भइदिए जस्तो
तिमीलाई हाँसेर बिदा मात्र दिइसकेथें
आशु झरिसकेछन् (म तिनलाई पुछ्न थालें) २
घाममा पनि माया लागेको छ
पानीमा पनि माया परेको छ
फूलमा पनि माया फुलेको छ
रुखमा पनि माया झुलेको छ
हामीले सायद देख्न सकेनौँ कि
देख्नुमै मायाको माने लुकेको छ
आँखाले पनि माया हेरेको छ
ओठले पनि माया बोलेको छ
मुटुले पनि माया धड्केको छ
मनले पनि माया बोलेको छ
हामीले सायद अर्थै बुझेनौँ कि
बुझ्नुमै मायाको अर्थ लागेको छ
भिरमा पनि माया अडेको छ
पाखामा पनि माया बसेको छ
खोलामा पनि माया बगेको छ
हिउँमा पनि माया जमेको छ
कहिले यो माया बिर्सिने भुलेर दिनमा
घुमी त यही आउँछौ फर्केर बासमा
सुन्नेछु तिम्रै आवाज गोधुँली याममा
(किन हो यती भरोसा बसेछ तिमीमा)x2
अतितका खुशी बन्दछौ अरुका सामुमा
केही छ बाँकी अवश्य साँचेको आफुमा
सात त्यो मेरै हुनेछ एकालोपनमा
(किन हो यती भरोसा बसेछ तिमीमा)x2
के जली धर्ती ढाकेकी उज्यालो घाममा
केही छ तिम्रो शायद धमिलो मनमा
मायाको दियो मेरै हो अँध्यारोपनमा
(किन हो यती भरोसा बसेछ तिमीमा)x2
सुखको बेला हजारौँ होलान् साथमा
दु:खका घडी आउँदा जीवनपाटोमा
हुनेछौ तिमी मेरो नै थकेको बेलामा
(किन हो यती भरोसा बसेछ तिमीमा)x3
एउटा मान्छेको मायाले कति फरक पार्दछ जिन्दगीमा
एउटा साथीको साथले कति फरक पार्दछ जिउनुमा
शिशिर यामको जाडोमा पनि फुल्दछ फूल मुस्कानको
अँध्यारो औंसीको रातमा पनि बल्दछ दियो बिश्वासको
नयनभरिको आँसुमा पनि बसेको हुन्छ तस्वीर त्यो
हृदयभरिको चोटमा पनि लुकेको हुन्छ मायालु त्यो
बिछोड हुँदाको दुखमा पनि भरोसा हुन्छ मिलन को
झगडा हुँदाको बेलामा पनि पत्यार हुन्छ साहराको
मायालु बिनाको हुँदो हो कति उराठ लाग्दो संसार यो
पिरती बिनाको हुँदो हो कति निरास एक्लो सम्झना यो
शब्द – चाँदनी शाह
स्वर, संगीत – नारायण गोपाल
