आज काठमाण्डुमा मौसम परिवर्तन भएको छ
यो संग संगै मन अन्तै विचरण गर्न गएको छ
स्यु स्यु चिसो छ सरिर पर्यो नधान्ने खालको
मौसम परिवर्तन पनि यो साल खै के तालको!!
जाडो गयो अव त भनि ठान्यो आउछ पलाएर
अर्को दिन घामले पोलि हैरान शरिर गलाएर
अस्थिरताको भुँवरिमा परेको यो समाज हाम्रो
सागर म लहर बनि चन्द्र तिमी छुन्छु
सुस्त सुस्त पवन बनि अङ्ग तिम्रो चुम्छु
जब छुन्छु शरीर तिम्रो कम्पन् यस्तो हुन्छ
बढ्दै जाँदा दिलको धड्कन श्वास मेरो थुन्छु
अधेरीमा कहिलेकाँहि तिम्रो सामु परे
अगांलोमा बेरिएर प्रणय गीत म सुन्छु
यस्तो चाह पलायो मन्मा तिम्रो साथमै रहुँ
तन्मा तिम्रो मन्मा तिम्रो नशा नशामा हुन्छु
लाग्छ, देख्दा हाम्रा नेताहरुको दैनन्दिनको यो चाल
संविधानसभा हुन लाग्दैछ हारेका जुवाडेहरुको खाल
समय छदाँ केहि नगर्ने सकिन लागे पछि थप्दै जाने
फेरि पनि केहि नगर्दा थप समयको कुनै रहन्न माने॥
अव यीनका बुद्धि सपार्न दवाबको पो छ खाँचो परेको
सोध्नै पर्छ सकल जनले आज सम्म के छ हँ गरेको
आग्रह यो सव संग गरिन्छ मुलुक नदिउ ठेक्कामा
होसियार राष्ट्रघाती, जनता उठ्दैछ
सचेतक नेपालीको, जमात जुट्दैछ
निमुखा र भोकानांगा, खोज्दै यो अधिकार्
शोषणको बिरुद्दमा, ज्वाला यो छुट्दैछ
रुक्ने छैन आश्वासनले, अती भो अब त
जनतामा भाषाणको, विश्वाश टुट्दैछ
चेतनाको दीयो बाली, एक हौं नेपाली
संघियता भन्दै यहाँ, देश यो फुट्दैछ
तिम्रो यादले सताएर पिएको छु सानी,
मदिराको मादले मन सिएको छु सानी !
मस्तिष्कमा ज्वार चल्दा थाम्नै गारो हुन्छ,
उथलपुथल झेली धन्न जिएको छु सानी !
भावनाको तीव्र भेलमा पुल्टुङ्बाजी खाँदै,
ढुङ्गाजस्तै बगरका ती खिएको छु सानी !
यो संसारमा कति विघ्न मान्छ्यै मान्छे छन् !
दिलमै बस्न तिमीलाई दिएको छु सानी !
समस्याले आती रोएं आज
आँफैभित्र ताती रोएं आज
घरबार छोडि खाडी पस्दा
वियोगले पाती रोएं आज
सानुलाई सम्झी पल पल
रहरले माती रोएं आज
एहसास भयो कमी तिम्रो
सम्झनामा राती रोएं आज
कठै मेरो साथी पनि उस्तै रैछ हेर
मेरो पनि जिग्रीकै जस्तै रैछ हेर
कस्तो हुदो रैछ प्रेम पनि बुझियो
कति बुझ्ने यो मन यस्तै रैछ हेर
सधै माया खोज्दा पनि पाईएन हेर
सुख थोरै दुख भने मस्तै रैछ हेर
मर्यो ज्याननै उनकै पोल्टोमा सधै
आफ्नै जीवन अति सस्तै रैछ हेर
नौनी जस्तै त्यो मनलाई किन गाल्न खोज्छौ ?
लोभै लाग्दो जीवन लाई किन फाल्न खोज्छौ ??
एक बार को चोला हो बाच्नु छ यहाँ धेरै
मन मारेर आँफै लाई किन ढाल्न खोज्छौ ??
धैर्य बन्न नसक्दा त्यो आफ्नै जीन्दगी लाई
सल्की रहने मुढा जस्तै किन बाल्न खोज्छौ ??
हिजो आज यस्तै, हुन्छ मेरो देशमा
जनज्यान सस्तै, हुन्छ मेरो देशमा
सायद विश्वास, घटेर हुन सक्छ
बैमान प्रशस्तै, हुन्छ मेरो देशमा
थाहा छैन किन, यति धेरै गरेर
भ्रष्टाचार मस्तै, हुन्छ मेरो देशमा
यहि बाध्छु भन्दा, जिन्दगीको डोरी यो
चुडे चुडे जस्तै, हुन्छ मेरो देशमा
बिछोडेर फेरी मनले तिमीलाई माग्न थाल्यो ।
ओईलीएका सपनाहरु लर्बराउँदै जाग्न थाल्यो ।
अन्जानैमा तोड्यौं वाचा अटल पहाड जस्तो
छुटिएर जिउँ भनेनी बाँच्नै गाह्रो हुने कस्तो ।
तिमी नै यो भाग्यमा लेख्या जस्तो लाग्न थाल्यो
ओईलीएका सपनाहरु लर्बराउँदै जाग्न थाल्यो ।
हिज आज सम्झनामा रसाउँछ आँखा कति
तिमी बिना सुन्य लाग्छ जिन्दगी यो अति ।
