सक्छौ भने मनभरिका व्याथाहरु लेख्नु
हामी बीचका पुराना ती कथाहरु लेख्नु
लुकाउँछौ पीडाहरु दिन्छ त्यसले चोट
आखिरमा हामी बीच के नै थ्यो र खोट
हाम्रो मायाप्रेमका सबै जेथाहरु लेख्नु
हामी बीचका पुराना ती कथाहरु लेख्नु
एउटै थियो विचार् हाम्रो,एउटै चाह हाम्रो
ठूलै मान्छे बन्ने तिम्रो सोच थियो राम्रो
कवि बन्यौ लौ त हाम्रो गाथाहरु लेख्नु
हासो-खुशी माया-स्नेहको रहर जगाउन खोज्छ मान्छे
दु:ख-कष्ट रोग-व्याधको पहर भगाउन खोज्छ मान्छे ।
पर्दा जन्ती मर्दा मलामी पाउनलाई जहाँ गाह्रो हुन्छ
जय-जय वाह-वाहको लहर लगाउन खोज्छ मान्छे ।
अभावले मर्नेहरु मरि रहुन पर्वाह गर्ने फुर्सद छैन
सय-सय लाख-लाखको शहर ठगाउन खोज्छ मान्छे ।
तिर्खा मेट्न थोपा छैन तर नि हुन्छ यहाँ अचम्भ
नदी-नाला झील-सागरको नहर बगाउन खोज्छ मान्छे ।
नखोज मलाई फूलमा पातमा
बिलिन हुँदै छु अँधेरी रातमा !!
नदेखाउ सपना कृतिम कोरेर
रम्न म चाहन्छु दु:खको खातमा !!
कानुन बनायौ छुवाछुत अन्त्यको
आखिर लान्छना लगायौ जातमा !!
इमान सम्मान राष्ट्रियता बेचेर
नेता झै बिक्दिन सडेको भातमा !!
मेरो माया मारेर खुशि हुन्छौ भने,
अलपत्रमा पारेर खुशि हुन्छौ भने ।
तिम्रै लागि हृदय भरी माया साँचे,
जाउ हृदय सारेर खुशि हुन्छौ भने ।
छैन मन टाढिएर बस्न तर पनि,
मान्छु नदी तारेर खुशि हुन्छौ भने ।
हुनु पथ्र्यो बिश्वास चोखो माया भित्र,
बधाई छ आफै हारेर खुशि हुन्छौ भने ।
त्यहि भए चाहना मरी दिउला पक्का,
साच्चै घाट झारेर खुशि हुन्छौ भने ।
माया गर्यौ तिम्ले र त मैले गरें
रित्तो थियौ तिमी र त मैले भरें
श्वेत दृश्य तिमी रङ्गहिन थियौ
रङ्ग थिएं आफै र त मैले छरें
वारी थिएं म नि बिच्मा खोला बग्थ्यो
पारि थियौ तिमी र त मैले तरें
उता दुख्दा यता दुख्थ्यो मुटु छाम्थें
आफ्नै लाग्थ्यो दु:ख र त मैले हरें
केहि दिन मन लाग्छ रित्तिएर
प्रियसी उ मेरी
केहि दिन मन लाग्छ सिद्धिएर
छोरी उ मेरी
अन्तर केवल
दिनु अनि दिनु नै थियो
अन्तर केवल
रित्तिनु र सिद्धिनु नै थियो
आत्मै देखि रित्तिदैछ उ
प्रियसीको लागि
भौतिक रुपमा सिद्धिदैछ उ
आफ्नी छोरीको लागि
अन्तर केवल
माया अनि माया नै थियो
अन्तर केवल
कुनै बहानामा दिन ढले पछि कति पिए कति ।
अधेरी रातमा दिप बले पछि कति पिए कति ।
फूल किन भो काँढा, मनपर्ने साथी किन भो टाढा,
मनमा आधीबेहरी चले पछि कति पिए कति ।
जुन बेला भेटिन्थ्यो साथी, दिउसो होस या राती,
मौसमले रंग बदले पछि कति पिए कति ।
कथा भयो मिठो अतित, ब्यथा भयो उनको प्रित,
उनको यादले दिल जले पछि कति पिए कति ।
साथ दिने बाचा तोड्यौ, अर्कै सँग नाता जोड्यौ,
बिछोडिनुको पीडाले खले पछि कति पिए कति ।
परिवर्तन भयो ठालु फेरिए
जनता झन समस्याले बेरिए
झन-झन वितण्डा गर्दा छन्
श्री लेखिने ठाउँमा पिचिरि केरिए!!
केहि हुन्छ भन्यो आशमा बस्यो
कसका आखाँ लाग्यो राहु पस्यो
वृहस्पति आउने कुनै ठेगान छैन
खस्ता हालत झन तल खस्यो!!
देउरालीमा संगै बसी, चढाएको पाती।
जीन्दगीभर नभुलिने, याद बन्यो साथी।।
दु:ख, सुख शेयर गर्दै, हिन्थ्यौं रमाँउदै,
नजाउ छोडी भन्दै रुन्थीन्,हात समाउदै।
आँशुको भल बगाएर, रुझाएको छाती।
जीन्दगीभर नभुलिने, याद बन्यो साथी।।
देउरालीमा संगै बसी...
मुसु-मुसु मुस्कुराउदै, जिस्क्याउने बानी,
जीवन अनि संघर्षका, मिठा कुराकानी।
छेक्यो बादलुले वरीपरी आहा
धर्ती सजाउन पर्यो झरी आहा
झुम्दै लहलह पवनैमा ब्रिक्ष
पंक्षि गाउदैछन घरीघरी आहा
फुल बसन्तमा भ्रमरा ति सारा
मिली चुम्दैछन् ति गोदावरी आहा
आउ तिमीपनी प्रकृतिमै रमाउ
हुन्छ प्रसन्नले गह भरी आहा
हुन्न अनौठो यो अनुभब गर
खुशी खोज्ने पनि थरीथरी आहा
