उर्लिएको भाव लेख्नु मेरो गल्ती हो र?
धर्तीलाई स्वर्ग देख्नु मेरो गल्ती हो र?
मानिस हुँ मानिस भै बाँच्नलाई मैले
सुन्दर् शान्त धर्ती टेक्नु मेरो गल्ती हो र?
हरेक् प्राणी माया खोज्छन् मैले पनि खोजें
प्रेमरुपी राप सेक्नु मेरो गल्ती हो र?
हाँसो खुसी जीन्दगीमा सबै चाह गर्छन्
सुख खोज्न दु:ख छेक्नु मेरो गल्ती हो र?
ए हावा ! सुन
ल्याईदेउ न बादल
जसरी पनि
मन मरुभूमि भए
आश, प्रेमको वर्षा ।
ए धानको बाला ! सुन
बनिदेउ न तिमी एक छाक
भोका पेटहरुमा
र, दर्काईदेउ
तृप्तिको वर्षा ।
ए कपास ! सुन
एक टुक्रा कपडा
बुनिदेउ जसरी पनि
आँखाबाट बर्सिन्दै छ
आँशुको वर्षा ।
केहि गर्छु भनेर खुट्टा उचाल्दै ठिक्क भो
fbमै मस्त भुलियो तर अब त दिक्क भो
आजकल अलि परै बसिन्छ भन्दा पनि
गज़ल बनाउछु भने फेरी खिस्सिक्क भो
खै को छन् को छैनन् यो fbमा भनु मैले
आफ्नै बेहाल भएकोले गला हिक्क भो
अन्तिममा माफी दिक्दारी पोखेकोमा
म्याडनेस खोज्दै आफै मिलिक्क भो
हे युवाहरु हो,
तिम्रो-हाम्रो गाउँ-वेसि कुण्ठा झेल्दैछ
सहरियाहरुको सहर पापड बेल्दैछ
हिमाल पहाड र तराई कतै छैन शान्ति
जन-जनको मुहारबाट मेटिदैछ कान्ति
घात अन्तरघात र प्रतिघातको खेल मैदान भएकाछन्
वालुवाटार र सिंहदरवार
राष्ट्र र राष्ट्रवासिका गर्धनमा झुण्ड्याईदैछ तरवार
यसबाट जो थिति-रिति बिग्रदै गएको छ
यसलाई रोक्न तिमिले तात्नै पर्ने भएको छ ।।
हामिले कामको जिम्मा दिएर पठाएका अभियन्ता
जो बाटो बिराउदै छन्
मुलुक र मुलुकबासिहरुको साख जो गिराउदैछन्
यसबाट निरासा जो बढ्दै गएको छ
यसलाई रोक्न तिमिले तात्नै पर्ने भएको छ
कुखुरी काँ !
जनता परे ट्ँ-वा !
किन परेका ?
सबै बिरामी परे,
के भएर ?
गुँद्पाक खाएर !
डाक्टर बोलाउ,
न आउने रे !
किन न आउने ?
देश हाँक्न गा' छ्न्, !
किन गएका ?
संविधान बनाउन !
कैले बनाउछ्न्, ?
अर्को जुनिमा !
हिजो आज नेपाल मा शान्ती मैले देख्या छैन ।
कलङ्कित त्यो अनुहार हत्केलो ले छेक्या छैन ।।
बार्ह बर्ष युद्ध हुँदा यहाँ हजारौ ले ज्यान गुमाए ।
टुहुरा को आशु खस्दा कसै ले नि छेक्या छैन ।।
दिन दु:खी मरे भोक-भोकै नेता चढे पजेरोमा ।
शोषण गरी धन थुपार्दा कनुनलेनी छेक्या छैन ।।
जातिय र भौगोलिक मा नेतालेनै सङ्ग्राम मोडे ।
उर्ले जनता भेल जस्तै संबिधान ले छेक्या छैन ।।
ति स्वप्न शहर, यसै ढले !
हजारौ रहर, यसै ढले !
पर्खाइ मा तिम्रो, कयौं साँझ,
कयौं ति प्रहर, यसै ढले !
परेली भिंजाई, अश्रु-धारा,
बनेर नहर, यसै ढले !
सामुन्द्री मनमा, उठे थे' जो,
प्रेमका लहर, यसै ढले !
आउछ्यौ फर्केर, तिमी भनि,
गरेका ठहर, यसै ढले !
सुख ले भरि दिओस, सबैको जीवन नवबर्ष ले
खुशी पारी दिओस, सबैको तन मन नवबर्ष ले
दुख लाइ ताडा राखोस, सबैको जीवन बाट सदै
नया उमंग संगै दिओस नया पन नवबर्ष ले
पुगोस खान लाइ गास, बस्न लाइ बास दिओस ति
धनि लाइ मन , र गरिब लाइ धन नवबर्ष ले
शिसा जस्तै, तकदिर यो, फुटी झर्दा दुख्छु अचेल
खुशीहरु, मुख मोडी, कोल्टे पर्दा दुख्छु अचेल !!
गगन त्यो, छुन भनि, दौडिएँ म, कति कति
लक्ष्य मेरो, झनै माथी, माथी सर्दा दुख्छु अचेल !!
समय उस्तो, हो की मेरो, कर्म खोटो बुझिन खै
सधै भरि, मेरै भागमा, दुख भर्दा दुख्छु अचेल !!
मनोरथ, छाती भरि, कति थिए कति मेरा
नउम्री ति, गर्भमा नै, तुहि मर्दा दुख्छु अचेल !!
मुस्कान चिर्ने शिशिर छ बाहिर !, तताईदिउँला भीत्रै आउन ,
तिमी प्रतिको मेरो चाह ,बताई दिउँला भीत्रै आउन ।।
तिमी एक्लै,म छु एक्लै ,समय हाम्रै पक्षमा छ ,
कसको मायाँ कति रैछ ,जताईदिउँला भीत्रै आउन ।।
उमेर एउटै बैंश एउटै ,उस्तै-उस्तै मनका ईच्छा ,
ईच्छा प्राप्ति नहुन्जेल ,सताई दिउँला भीत्रै आउन ।।
दूई मुटुको टकरावको ,नथाकिने यात्रा मीठो ,
लाज पचाउँदै मात्तिई-मात्तीई ,मताईदिउँला भीत्रै आउन ।।
