तिहार आयो धेरै आँशु, नझार्नु है बहिनी
दिक्क मानेपनि हिम्मत, नहार्नु है बहिनी
टीका टाला लगाउन, दाजु आउला भन्दै
मखमली फूलको बोट, नसार्नु है बहिनी
रमाइ रमाइ पकाएका मिठाइ, पुरी, सेल
मसलाको पोको पनि, नपार्नु है बहिनी
झिलिमिली बत्तीसँगै, सजाउनु घर सबै
द्यौसी भैलो खेल्नेलाई, नटार्नु है बहिनी
मंदिर, मस्जिद, चैत्य र गुम्बा एक ठाउमा बनांउ ।
धर्म र जातको भेद्भाब नगरि जिवनमा रमांउ ।
एउटै छानो आकाश माथिको, एउटै घाम र जुन ।
ईश्वर लाइ जसरि पुजे पनि मन्मा एउटै हुन ।
के लानु छ र मरेर साथ मा गरेर झगड़ा ।
शरिरको रगत सबैकोरातो, नशामा बग्छ जुन ।
खालि हात आयौं, जानु छ खालि सन्सार त्यागेर ।
कस्लाइ किन कमाउछौ, असर्फ़ि धनमा सुन?
दिदीबहिनी सम्झिएर, रुँदैरुँदै गयो तिहार
अविरल आँशु धारा, धुँदैधुँदै गयो तिहार
विगतका मीठा क्षणले, घचघच्याए सधैं
विरहले भित्री मन, छुँदैछुँदै गयो तिहार
आँखा भरी द्यौसी, भैलो, मारुनी र नाच
बिछोडले ज्यादै दु:खी, हुँदैहुँदै गयो तिहार
हृदयमा छचल्केका, उकुस मुकुस पीडा
गुम्सिएका पोकाहरु, फुँदैफुँदै गयो तिहार
सुनको थालमा चारै गास सुनै खाए पनी ।
मान्छे त मान्छे नै हो गरीब होस या धनी ।
ब्याबहारले चिनिएको हुनु पर्छ मान्छेहरु ।
असल कर्म स्वच्छमनले ज्ञानी जस्तै बनी ।
घमण्ड र कुवीचारले भरिएको न हौ तिमी ।
मरे पछि हिसाब किताब दिनु पर्छ है गनी ।
कसैलाई आँखा बनी बाटो तिमी देखाउनु ।
जल्नै परे जल्नु पर्छ दियो जस्तै दन्-दनी ।
भाग्यले किन छल्दैछ अचेल ।
मनभित्र आगो बल्दैछ अचेल ।।
आफन्त पनि पराइ बन्दा ।
हृदय मेरो गल्दैछ अचेल ।।
जो आफ्नो लाग्छ उही पर हुँदा ।
आशहरु सबै ढल्दैछ अचेल ।।
धमिलो देख्छु वर र पर ।
मुटुमा खै के चल्दैछ अचेल ।।
आजै आफ्नो छैन भने भोलिको के कुरा
गंगासागर भो रगतको खोलिको के कुरा
मारेपछी दाजुलाई आतंकी हौ तिमी भनि
भाउजुले लाउने सारी र चोलीको के कुरा
बिहे भाको अर्को दिनमै सिन्दुर लुटी बैनीको
उनकै सामु उठायौ अर्थी डोलीको के कुरा
देखाउछौ आश्वासन झुटै भएपनि तिमी
राम जाने तिम्रो त्यो बोलीको के कुरा
उजाडीएको समाज मा, नयाँ बस्ती बसाउनुछ ।
जरै सित गाडीएको, अन्धबिश्वास मसाउनुछ ।।
रुढिवादी ग्रस्त बन्दै, हामी माथि थोपरिएको ।
कुरिती र कुसस्कार लाई, सबैमिली भसाउनुछ।।
ब्याभिचारी मनले होइन, स्वछ अनी पवित्रले ।
अनेकता मा एकता, साईनो यहाँ गसाउनुछ ।।
शरद पछी बषन्त मा, नयाँ मुना पलाए झै ।
नयाँ जीवन नयाँ सस्कार, मनभित्र पसाउनुछ।।
यति धेरै माया दिई छोडी नजानु
अजम्बरी नाता हाम्रो तोडी नजानु।।
माया जाल पारी आफु खुशी भएर
दुखाएर मेरो मुटु घोची नजानु।।
दु:ख सुख जस्तो पर्छ त्यस्तै तारौला
आपतको बेला सुख खोजि नजानु।।
सानो झुप्रामा नै माया प्रेम सातौला
सँगै मरौ महल त्यो रोजी नजानु।।
बारिभरि ढकमक्क, सयपत्रि फ़ूल फ़ुल्दा ।
टोल भरि देउसि भैलो, खेल्ने हूल डुल्दा ।
बैनि तिमि रुदै हौलि, मेरो बाटो हेर्दै ।
प्रदेशि गा'को, तिम्रो दाजु घर नफ़र्कदा ।
याद आउछ, सेलरोटि अर्षा झिलिङ्गाको ।
मुर्छा परे मेरि बैनि, तिम्लाइ सम्झि रुदा ।
मखमलि चोलि तिम्लाइ, घडि किनेको थे ।
भक्कानियो मुटू मेरो, छुट्टि नपाउदा ।
पौरखले भरिएकी आमा मेरी यीनै हुन्
ममताले सिन्चिएकी आमा मेरी यीनै हुन् ।।
जन्मदिंदा प्रसवको पीड़ा पनि छिपाएरै
मझेरीमा तेर्सिएकी आमा मेरी यीनै हुन् ।।
सन्तानको खुशी हेर्न जे नि गर्न सक्ने गरी
साहसले बाँधीएकी आमा मेरी यीनै हुन् ।।
मृत्युसम्मै दु:ख गर्ने बिनास्वार्थ मायाँ भर्ने
ईश्वरसंगै उब्जिएकी आमा मेरी यीनै हुन् ।।
