संयोग र वियोगको, मेल हो कि जीवन
सुकिहाल्ने बर्षातको, भेल हो कि जीवन
मरी मरी दुख गर्यो, सुख शान्ति छैन
बाध्यता र विवसताको, नेल हो कि जीवन
गर्न पनि नसकिने, हेरी छाड्न भेन
बन्धन र व्यवधानको, जेल हो कि जीवन
यता टाल्यो उता टाल्यो, जता ततै प्वाल
समय र नियतिको, खेल हो कि जीवन
हृदयको कुना भरी, गढे जस्तै लाग्यो माया
हिजोभन्दा आज झनै, बढे जस्तै लाग्यो माया
कोहि भन्छन् प्रेम भन्नु, फोहोरको थुप्रो हो रे
मलाई भने हिरा मोती, जढे जस्तै लाग्यो माया
एकान्तमा टोलाउदै, हिड्दा तिम्रै सम्झनामा
ठेश लाग्दा तिम्रै काखमा, लढे जस्तै लाग्यो माया
आकाशका जुन तारा, सङ्गै टिप्न तिमी र म
पिरतीको एउटै सोपन, चढे जस्तै लाग्यो माया
काउकुति लाग्दैछ कसम!
इच्छाहरु जाग्दैछ कसम!!
आगमन हुँदैछ मँसिर,
मन उतै भाग्दैछ कसम!!
बाटो कुरेर बस्ने उनको,
बरमाला माग्दैछ कसम!!
बाध्यताले दिदैन दिन त,
खुशि थुप्रै ताक्दैछ कसम!!
सय थरी गोडाको एउटै चाल हुनु पर्छ ।
देश पर्दा बिपत्तिमा हामी ढाल हुनु पर्छ ।
नेपालआमा गीत हाम्रो भाका पनी उनी
हातेमालो गर्दै नाँच्ने एकैताल हुनु पर्छ ।
बैरीआँखा लाऊँदैछ मेरो देश हत्याउन ।
दुश्मनलाई तिमी, हामी काल हुनु पर्छ ।
शुद्ध पार्न जान्नु पर्छ समुन्द्र झैं हाम्ले ।
पन्छ्याउँदै फोहोर मैला छाल हुनु पर्छ ।
हुनुहुन्न शंतिभूमि रगताम्य भएकोनी
न त अब हाम्रो देशमा ब-बाल हुनु पर्छ ।
भाइटीकालाई बोलाउने, सयपत्रीका यी थुंगा,
माता लक्ष्मी लोभ्याउने, सयपत्रीका यी थुंगा ।।
सुन्दर पहेंला लोभलाग्दा, देख्दा लाग्छन् हलुंगा,
भाइबहिनीमा स्नेह सजाउने, सयपत्रीका यी थुंगा ।।
माला सुन्दर अरु जति होउन् ती, मोती र मुंगा,
गलामा सजिएको सुहाउने, सयपत्रीका यी थुंगा ।।
परदेश भाइ, घरमा बहिनी रुने, छातीमा ढुंगा,
कतै हर्ष, कतै मन रुवाउने, सयपत्रीका यी थुंगा ।।
खालमा जुवा हार्नैहरु रुने, जित्ने मुसार्ने जुंगा,
हारमा पनि चित्त बुझाउँने, सयपत्रीका यी थुंगा ।।
दसै तिहार प्रदेशि लाइ, न आएनि हुने हो ।
सयपत्रि फ़ुल्को माला, न उनेनि हुने भो ।
उता तिम्रो हात खालि, यता मेरो निधार ।
दिदी सप्तरंगि टिकाहरु, नफ़ेटेनि हुने भो ।
थुप्रै तिहार बिते मेरा, प्रदेशमा रुदै रुदै ।
दिदी ओखर अनि ढाकाटोपि, नकिनेनि हुने भो ।
मुग्लानको बसाइ छ,बंदगि भो यो ज्यान ।
दिदि छुट्टी पाउछु भनि मैले,नसोचेनि हुने भो ।
हराएको प्रीतलाई बल्झाउन खोजें
चुंडिएको मालालाई अल्झाउन खोजें
पुराना ती यादलाई कोट्याएर फेरी
बिर्सिएको अतीतलाई सम्झाउन खोजें
धेरै भयो नभेटेको टाढा हुँदा मन
हराएको आशालाई,बिउंझाउन खोजें
नङ् मासु जस्तो मायाँ बादलुले ढाक्दा
विगतका भूलहरू सिध्याउन खोजें
तिम्रा लागी ज्यानै दिन्छु, मेरो भर पर माया
गर्छौ भने मुखले होइन, भित्री मनले गर माया
सुकसुकाउदै किन हिड्छौ, बेदनाका छाल बोकी
झर्छौ भने आँउ काखमै, आँशु बनि झर माया
ममताकी खानी तिमी, भरी भराउ आँचल तिम्रो
अलिकति पोखिएर, खाली योमन भर माया
विश्वासै हो पिरतीमा, सबै भन्दा ठुलो कुरा
अबिश्वासले भत्किएला, प्रेमको सुन्दर घर माया
सुकुल बनि सुति दिन्छ, लम्पसारभै यो "गोबिन्द"
पिरतीको बिस्कुन तिमी, जति छर्छौ छर माया
अंधकार भो जीवन हाम्रो ज्योति कस्ले देला?
धौ धौ भयो दुईछाक खान रोटी कस्ले देला?
भनेको नी कहाँ छू र हिरा, मोती देऊ मलाई!
हाम्लाई केवल अवसरमा छोपी कस्ले देला?
नून जस्तै चर्को भयो हाम्रो देशमा राजनीति!
आफ्नै भुंडी भर्छन हाम्लाई धोती कस्ले देला?
ढलेको छ जीवन हाम्रो सड़क पेटी छेउतीर!
मान्छे भई जड़ा गाड्थ्यौ, रोपी कस्ले देला?
शब्द भित्र खोजे मैले तिम्रा मनका रहर यहाँ
ध्यान भित्र रोजे मैले तिम्रा तनका लहर यहाँ ।।
उर्लिन्छ मायाको खहरे जब रोकिन्छ सुन्य लाग्छ
काम भित्र सोचे मैले तिम्रा योवनका नहर यहाँ ।।
बतासिंछ मनका बेगहरु सम्हाल्न गारो लाग्छ
नाम भित्र भोगे मैले तिम्रा जोवनका कहर यहाँ ।।
रोकिन्न चाहनाका हुरिहरु खुल्दुलिमा रात जाग्छ
खाम भित्र पोखें मैले तिम्रा जीवनका प्रहर यहाँ ।।
पोखिन्छ आँशुका धाराहरु तिम्रै यादमा डुबी रुँदा
जाम भित्र बोके मैले तिम्रा दर्शनका शहर यहाँ ।।
